Η Εύη σχολιάζει..... 29/09/2014
Το πέμπτο βιβλίο της Κάλης Καρατζά και μου άρεσε και αυτό πολύ. Για άλλη μια φορά ταξιδεύεις με τις ιστορίες των κεντρικών του ηρώων. Εδώ έχουμε την Ευδοκία, την μητέρα που αγάπησε, ταξίδεψε, άφησε πίσω της όλα όσα θα μπορούσαν να της χαρίσουν μια πιο άνετη ζωή και ακολούθησε τον Γιαννακό πλυμμυρισμένη απο αγάπη και έρωτα. Η Ανατολή, η κόρη της που πώς το θέλει η μοίρα ακόμα και στην πραγματική ζωή πολλές φορές να ακολουθεί τα χνάρια της μητέρας της, μέχρι κάποιο σημείο
Ο Ζήσης, φίλος του Γιαννακού και κρυφά ερωτευμένος με την Ευδοκία θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην ζωή της.
Ο Ρήγας, που στο πρόσωπό του θα δει όλα όσα λείπουν από την Ανατολή.
Η Σμαρώ, απο το οικογενειακό περιβάλλον της Ευδοκίας που θεωρεί ότι όλα πηγαίνουν όπως τα έχει στο μυαλό της. Και κάπου εκεί, η Σουλτάνα... την οποία την έχουμε ξανασυναντήσει στο πρώτο βιβλίο της κας Καρατζά τα "Δακρυσμένα Φεγγάρια".
Μέσα απο το τωρινό βιβλίο έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε και άλλα πράγματα για την ζωή, την δράση αλλά και τον χαρακτήρα της. Ευτυχώς το γεγονός ότι μπορεί να μην έχετε διαβάζει το πρώτο βιβλίο δεν θα σας εμποδίσει σε τίποτα να κατανοήσετε αυτό εδώ! Πράγμα που θεωρώ σπουδαίο όταν εμπλέκονται οι ήρωες των βιβλίων και μεγάλη επιτυχία μιας και δεν κουράζει τον αναγνώστη και κυρίως δεν τον μπερδεύει! Αν πάλι σε τέτοιες περιπτώσεις γνωρίζουμε τα προηγούμενα τότε αυτό αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη αλλά και ένα καλό τεστ μνήμης :)
Θα το συνιστούσα ευχαρίστως! :)
Ο Ζήσης, φίλος του Γιαννακού και κρυφά ερωτευμένος με την Ευδοκία θα παίξει καταλυτικό ρόλο στην ζωή της.
Ο Ρήγας, που στο πρόσωπό του θα δει όλα όσα λείπουν από την Ανατολή.
Η Σμαρώ, απο το οικογενειακό περιβάλλον της Ευδοκίας που θεωρεί ότι όλα πηγαίνουν όπως τα έχει στο μυαλό της. Και κάπου εκεί, η Σουλτάνα... την οποία την έχουμε ξανασυναντήσει στο πρώτο βιβλίο της κας Καρατζά τα "Δακρυσμένα Φεγγάρια".
Μέσα απο το τωρινό βιβλίο έχουμε την ευκαιρία να μάθουμε και άλλα πράγματα για την ζωή, την δράση αλλά και τον χαρακτήρα της. Ευτυχώς το γεγονός ότι μπορεί να μην έχετε διαβάζει το πρώτο βιβλίο δεν θα σας εμποδίσει σε τίποτα να κατανοήσετε αυτό εδώ! Πράγμα που θεωρώ σπουδαίο όταν εμπλέκονται οι ήρωες των βιβλίων και μεγάλη επιτυχία μιας και δεν κουράζει τον αναγνώστη και κυρίως δεν τον μπερδεύει! Αν πάλι σε τέτοιες περιπτώσεις γνωρίζουμε τα προηγούμενα τότε αυτό αποτελεί μια ευχάριστη έκπληξη αλλά και ένα καλό τεστ μνήμης :)
Θα το συνιστούσα ευχαρίστως! :)
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Εγώ, η Ανατολή
Όνομα γεμάτο ζωή και φως. Μαλλιά σαν ηλιαχτίδες. Μάτια τρομαγμένα κοιτάζουν το χθες. Φόβοι σαλεύουν το μυαλό. Κουκούλι τυλιγμένο το εγώ μου, κρύβεται στην αποθήκη της ψυχής μου. Μοίρα μέσα από θάνατο και γέννα. Αγάπες και λάθη που εκδικούνται.
Ντυμένη φλόγα και μετάξι παίρνω τη δερμάτινη βαρκούλα και ταξιδεύω ώς τη Θράκη. Στο παλιό αρχοντικό περιμένουν η Ευδοκία, η Σμαρώ και η Σουλτάνα. Δύσκολο το αντάμωμα· μεταξοσκώληκες ανάμεσά μας... Αργά αργά τυλίγουν στο νήμα τους ιστορίες, σκάνδαλα, μίση και προσδοκίες.
Αράζω τη βαρκούλα στην αγκαλιά του Ρήγα. Κάνει ζωγραφιά το ξεχασμένο μυστικό μου. Γράφω στην άμμο... Είναι ζωές που δε φτάνουν για σένα. Δίπλα στο κύμα ρουφάω τον έρωτα στα μάτια του. Κόκκινο κρασί τα φιλιά του. Μεθύσι το πάθος του. Δένω τα χέρια μου στα δικά του και προχωρώ...
Εγώ, η Ανατολή
Όνομα γεμάτο ζωή και φως. Μαλλιά σαν ηλιαχτίδες. Μάτια τρομαγμένα κοιτάζουν το χθες. Φόβοι σαλεύουν το μυαλό. Κουκούλι τυλιγμένο το εγώ μου, κρύβεται στην αποθήκη της ψυχής μου. Μοίρα μέσα από θάνατο και γέννα. Αγάπες και λάθη που εκδικούνται.
Ντυμένη φλόγα και μετάξι παίρνω τη δερμάτινη βαρκούλα και ταξιδεύω ώς τη Θράκη. Στο παλιό αρχοντικό περιμένουν η Ευδοκία, η Σμαρώ και η Σουλτάνα. Δύσκολο το αντάμωμα· μεταξοσκώληκες ανάμεσά μας... Αργά αργά τυλίγουν στο νήμα τους ιστορίες, σκάνδαλα, μίση και προσδοκίες.
Αράζω τη βαρκούλα στην αγκαλιά του Ρήγα. Κάνει ζωγραφιά το ξεχασμένο μυστικό μου. Γράφω στην άμμο... Είναι ζωές που δε φτάνουν για σένα. Δίπλα στο κύμα ρουφάω τον έρωτα στα μάτια του. Κόκκινο κρασί τα φιλιά του. Μεθύσι το πάθος του. Δένω τα χέρια μου στα δικά του και προχωρώ...
Εγώ, η Ανατολή