Η Εύη σχολιάζει... 03/01/2014
'Όταν μου πρωτοείπαν αυτόν τον τίτλο η αλήθεια είναι οτι το σχολίασα λίγο χιουμοριστικά εως λίγο πικάντικα...:)
Η εμφάνιση, ο τίτλος δεν θα με έκαναν να το διαβάσω εκτός αν δεν είχα κάτι άλλο. Το βιβλίο ήταν δανεικό και η προτροπή "διάβασε το, είναι διαφορετικό πριν το επιστρέψω" το έφερε στα χέρια μου. Κάτι λιγότερο απο 300 σελίδες και αντι να το διαβάσω γρήγορα, έκανα να το τελειώσω αρκετό καιρό!
Η ιστορία αφορά τέσσερις ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν ήταν σίγουρα αυτή που ονειρεύτηκαν. Ο Αντώνης γράφει η περίληψη, σφραγίζει κάθε δίοδο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο σβήνοντας μια μια τις αισθήσεις του, όλες εκτός απο την αφή.
Περίεργο; Αυτή είναι και η διαφορά του. Το βιβλίο δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε άκρως εμπορικό, είναι λίγο διαφορετικό, ίσως για μια άλλη ματιά. Σε προβληματίζει λίγο με εναν τρόπο διαφορετικό. Πριν ξεκινήσω να γράφω σκεφτόμουν τι πρέπει να πω για αυτό το βιβλίο. Η ιδέα του κατα το ήμισυ ήταν αφορμή απο έναν ανθρωπο που αντιμετωπίζει κάποιες παθήσεις. Δεν ξέρω αν θα σας το πρότεινα. Δεν ξέρω αν θα σας κάνει κλικ απο την πρώτη ματιά. Εμένα δεν μου έκανε. Δεν θα σκεφτόμουν κάτι τέτοιο να γράψω για θέμα ενος βιβλίου (αν έγραφα :) ) όμως έχει κάτι το διαφορετικό. Σίγουρα θα σας έλεγα να το διαβάσετε αν δεν έχετε καποιο άλλο που να σας κανει το κλικ αρχικά. Αλλά η ιδέα ενος ανθρώπου που απο επιλογή "σβήνει' μια μια τις αισθήσεις του είναι διαφορετική και παράλληλα ενδιαφέρουσα... Αν πέσει στα χέρια σας διαβάστε το...γιατί όχι; Είναι καλό να μην μένουμε σε ενα στυλ μόνο αλλά να εκπαιδεύουμε το μυαλό μας και με πράγματα που μπορεί να μην τα επιλέγαμε με την πρώτη ματιά :)
πηγή φωτογραφίας: greekbooks.gr
Η εμφάνιση, ο τίτλος δεν θα με έκαναν να το διαβάσω εκτός αν δεν είχα κάτι άλλο. Το βιβλίο ήταν δανεικό και η προτροπή "διάβασε το, είναι διαφορετικό πριν το επιστρέψω" το έφερε στα χέρια μου. Κάτι λιγότερο απο 300 σελίδες και αντι να το διαβάσω γρήγορα, έκανα να το τελειώσω αρκετό καιρό!
Η ιστορία αφορά τέσσερις ανθρώπους που είναι παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν ήταν σίγουρα αυτή που ονειρεύτηκαν. Ο Αντώνης γράφει η περίληψη, σφραγίζει κάθε δίοδο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο σβήνοντας μια μια τις αισθήσεις του, όλες εκτός απο την αφή.
Περίεργο; Αυτή είναι και η διαφορά του. Το βιβλίο δεν είναι αυτό που θα χαρακτηρίζαμε άκρως εμπορικό, είναι λίγο διαφορετικό, ίσως για μια άλλη ματιά. Σε προβληματίζει λίγο με εναν τρόπο διαφορετικό. Πριν ξεκινήσω να γράφω σκεφτόμουν τι πρέπει να πω για αυτό το βιβλίο. Η ιδέα του κατα το ήμισυ ήταν αφορμή απο έναν ανθρωπο που αντιμετωπίζει κάποιες παθήσεις. Δεν ξέρω αν θα σας το πρότεινα. Δεν ξέρω αν θα σας κάνει κλικ απο την πρώτη ματιά. Εμένα δεν μου έκανε. Δεν θα σκεφτόμουν κάτι τέτοιο να γράψω για θέμα ενος βιβλίου (αν έγραφα :) ) όμως έχει κάτι το διαφορετικό. Σίγουρα θα σας έλεγα να το διαβάσετε αν δεν έχετε καποιο άλλο που να σας κανει το κλικ αρχικά. Αλλά η ιδέα ενος ανθρώπου που απο επιλογή "σβήνει' μια μια τις αισθήσεις του είναι διαφορετική και παράλληλα ενδιαφέρουσα... Αν πέσει στα χέρια σας διαβάστε το...γιατί όχι; Είναι καλό να μην μένουμε σε ενα στυλ μόνο αλλά να εκπαιδεύουμε το μυαλό μας και με πράγματα που μπορεί να μην τα επιλέγαμε με την πρώτη ματιά :)
πηγή φωτογραφίας: greekbooks.gr
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Τέσσερις νέοι άνθρωποι, δύο αδέλφια και δύο άγνωστες μεταξύ τους γυναίκες. Όλοι τους παγιδευμένοι σε μια ζωή που δεν είναι αυτή που ονειρεύτηκαν. Ο καθένας βρίσκει τον τρόπο του για να ξεφύγει. Ο Γιάννης κυνηγά μια χίμαιρα, ένα αινιγματικό γυναικείο πρόσωπο σε μια παλιά φωτογραφία. Η Αργυρώ διεκδικεί τον έρωτα της ζωής της. Η Αλεξάνδρα δίνει όση αγάπη έχει μέσα της στα ζώα, γιατί μόνο αυτά δεν πρόκειται να την πληγώσουν. Ο Αντώνης σφραγίζει κάθε δίοδο επικοινωνίας με τον έξω κόσμο σβήνοντας μία μία από αισθήσεις του, όλες εκτός από την αφή.
Πώς μπορείς να κρυφτείς απ΄τον πόνο;
Αν θωρακιστείς απέναντι σ' όσα σε τρομάζουν, μπορείς να βρεις την ευτυχία;
Αρκεί άραγε ένα άγγιγμα για να ξυπνήσει τη χαμένη αγάπη σου για τον κόσμο;
Πώς μπορείς να κρυφτείς απ΄τον πόνο;
Αν θωρακιστείς απέναντι σ' όσα σε τρομάζουν, μπορείς να βρεις την ευτυχία;
Αρκεί άραγε ένα άγγιγμα για να ξυπνήσει τη χαμένη αγάπη σου για τον κόσμο;