Η Εύη σχολιάζει.... 05/08/2013
Λίγο πριν τις διακοπές απευθύνθηκα στην βιβλιοφαγο Μερσίνη και της ζήτησα κανένα βιβλίο για να το πάρω και αυτό να ξεσκάσει λίγο. :)
"Θέλω κάτι βατό, χωρίς πολλές φιλοσοφίες και να τσουλάει εύκολα. Δεν θέλω να κάψω τον εγκέφαλό μου με σκέψεις. Ασε που θα κάνω και ανάγνωση οπότε το αφήνω στην κρίση σου" της είπα.
Μου έδωσε λοιπόν 3 της Ελένης Βαηνα την οποία και δεν γνώριζα.
Κατά την αγαπημένη μας πια συνήθεια στα ταξίδια ξεκίνησα να το διαβάζω "απέξω" για να το ακούει και ο άντρας μου απο την ώρα που ξεκινήσαμε αλλά και κατά την διάρκεια των διακοπών μας με την κάθε ευκαιρία. Στις ξαπλώστρες, στο δωμάτιο το μεσημεράκι κτλ :)
Το βιβλίο εξιστορεί την ιστορία της Ηλέκτρας. Μιας Θεσσαλονικιας που μεγάλωσε με δυσκολίες και αποφάσισε ότι με τον δυναμικό της χαρακτήρα και τον ευρηματικό της νου θα τα κατάφερνε να έβγαινε από την φτώχεια και την καταπίεση. Ήθελε να περνάει καλά και να δίνει λογαριασμό μόνο στον εαυτό της. Και το μέσο για να περνάει καλά αλλά και να έχει την αυτονομία της ήταν τα χρήματα. Βλέπουμε την πορεία της και το πώς δουλεύει το μυαλό της. Την δυναμική της και τον "τσαμπουκαλεμένο" της χαρακτήρα που όσα εμπόδια και αν βρει θα τα προσπεράσει γιατί απλά δεν τα παράτησε ποτέ.
Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης βρισκόμουν στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου. Ένα μεσημέρι γυρνώντας στο ξενοδοχείο, είδαμε ενα μαγαζί που διαφήμιζε τρίγωνα πανοράματος. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και συνέχισα το διάβασμα. Στην πορεία κοιμηθήκαμε λιγάκι και όταν ξύπνησα πήγα να πώ στον άντρα μου "πάμε το απόγευμα στην πλατεία Αριστοτέλους για καφεδάκι;" Λίγο πριν το ξεστομίσω συνειδητοποίησα τί κοτσάνα θα έλεγα. Χωρίς πλάκα για όλη την επόμενη μέρα είχα μια αίσθηση οτι δεν είμαι στον Βόλο αλλά στην Θεσσαλονίκη και οτι κάθε προταση που πήγαινα να κάνω περιελάμβανε στοιχεία / μέρη Θεσσαλονικιότικα. Αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναπάθει!!!
Μια βατή ιστορία που διαβάζεται εύκολα. Το βιβλίο έχει και συνέχεια την οποία και διαβάζω τώρα και σύντομα θα την ανεβάσω και αυτήν :)
πηγή φωτογραφίας και περίληψης: Livanis.gr
"Θέλω κάτι βατό, χωρίς πολλές φιλοσοφίες και να τσουλάει εύκολα. Δεν θέλω να κάψω τον εγκέφαλό μου με σκέψεις. Ασε που θα κάνω και ανάγνωση οπότε το αφήνω στην κρίση σου" της είπα.
Μου έδωσε λοιπόν 3 της Ελένης Βαηνα την οποία και δεν γνώριζα.
Κατά την αγαπημένη μας πια συνήθεια στα ταξίδια ξεκίνησα να το διαβάζω "απέξω" για να το ακούει και ο άντρας μου απο την ώρα που ξεκινήσαμε αλλά και κατά την διάρκεια των διακοπών μας με την κάθε ευκαιρία. Στις ξαπλώστρες, στο δωμάτιο το μεσημεράκι κτλ :)
Το βιβλίο εξιστορεί την ιστορία της Ηλέκτρας. Μιας Θεσσαλονικιας που μεγάλωσε με δυσκολίες και αποφάσισε ότι με τον δυναμικό της χαρακτήρα και τον ευρηματικό της νου θα τα κατάφερνε να έβγαινε από την φτώχεια και την καταπίεση. Ήθελε να περνάει καλά και να δίνει λογαριασμό μόνο στον εαυτό της. Και το μέσο για να περνάει καλά αλλά και να έχει την αυτονομία της ήταν τα χρήματα. Βλέπουμε την πορεία της και το πώς δουλεύει το μυαλό της. Την δυναμική της και τον "τσαμπουκαλεμένο" της χαρακτήρα που όσα εμπόδια και αν βρει θα τα προσπεράσει γιατί απλά δεν τα παράτησε ποτέ.
Κατά την διάρκεια της ανάγνωσης βρισκόμουν στην ευρύτερη περιοχή του Βόλου. Ένα μεσημέρι γυρνώντας στο ξενοδοχείο, είδαμε ενα μαγαζί που διαφήμιζε τρίγωνα πανοράματος. Γυρίσαμε στο ξενοδοχείο και συνέχισα το διάβασμα. Στην πορεία κοιμηθήκαμε λιγάκι και όταν ξύπνησα πήγα να πώ στον άντρα μου "πάμε το απόγευμα στην πλατεία Αριστοτέλους για καφεδάκι;" Λίγο πριν το ξεστομίσω συνειδητοποίησα τί κοτσάνα θα έλεγα. Χωρίς πλάκα για όλη την επόμενη μέρα είχα μια αίσθηση οτι δεν είμαι στον Βόλο αλλά στην Θεσσαλονίκη και οτι κάθε προταση που πήγαινα να κάνω περιελάμβανε στοιχεία / μέρη Θεσσαλονικιότικα. Αυτό το πράγμα δεν το έχω ξαναπάθει!!!
Μια βατή ιστορία που διαβάζεται εύκολα. Το βιβλίο έχει και συνέχεια την οποία και διαβάζω τώρα και σύντομα θα την ανεβάσω και αυτήν :)
πηγή φωτογραφίας και περίληψης: Livanis.gr
ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ:
Κάθε γυναίκα έχει μια Ηλέκτρα μέσα της και ας μην το ξέρει,,,
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε για να επιβιώσει και να κυνηγήσει το όνειρό της...
Αυτή είναι η ιστορία της Ηλέκτρας, μιας δυναμικής γυναίκας που μέχρι τα 25 της χρόνια πρόλαβε να γνωρίσει τα πιο παράξενα παιχνίδια της ζωής...
Γεννημένη στις φτωχογειτονιές της δυτικής Θεσσαλονίκης και μεγαλωμένη σε μια οικογένεια με έναν πατέρα βάναυσο και μια μητέρα υποταγμένη, γνωρίζει απο παιδί την ψυχολογική και την σωματική βία.
Αναζητώντας απεγνωσμένα διέξοδο, η Ηλέκτρα κάνει απο νωρίς την επανάστασή της και αποφασίζει να πάρει την ζωή στα χέρια της, με όπλο την οικονομική ανεξαρτησία. Σε ηλικία 16 ετών στήνει την πρώτη δική της "επιχείρηση"...
Με χιούμορ, οξυδέρκεια και δίψα για την ζωή, η Ηλέκτρα σχολιάζει, κριτικάρει, παλεύει, απογοητεύεται, ξαναστέκεται στα πόδια της και ποτέ δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
¨Η γιαγιά Ευγενία κοίμιζε το μωρό κουνώντας το πάνω στα πόδια της και αυτό την κοιτούσε στο στόμα με τα μάτια του ορθάνοιχτα. Άκουγε το σλάβικο ερωτικό τραγούδι θαρρείς με προσήλωση.΄Ενς χείμαρρος αναμνήσεων κατέκλυσε την Ηλέκτρα. Θυμήθηκε τα δικά της παιδικά χρόνια. Με τα ίδια τραγούδια είχε μεγαλώσει και αυτή. Τώρα που έφευγε, προσπαθούσε να κρατήσει μέσα της το απόσταγμα των όμορφων στιγμών. Θα τις φυλούσε στο θησαυροφυλάκιο της ψυχής της για να τις έχει περιουσία και παρακαταθήκη για το μέλλον. Αλλά και όλα τα υπόλοιπα που την είχαν βασανίσει την είχαν κάνει δυνατότερη. Της είχαν δώσει μαθήματα ζωής και δύναμη να αντιμετωπίσει οτιδήποτε.
Όποτε χρειαζόταν, θα ανέσυρε απο μέσα της, απο τον πιο βαθύ τόπο του είναι της, εκείνο τον άγνωστο εαυτό που μπορεί να κάνει τα πάντα προκειμένου να είναι νικητής. Γιατί αν κάτι είχε μάθει μέχρι εκείνη την στιγμή της ζωής της, ήταν να δίνει μάχες και να τις κερδίζει"
Είναι η ιστορία μιας γυναίκας που πάλεψε για να επιβιώσει και να κυνηγήσει το όνειρό της...
Αυτή είναι η ιστορία της Ηλέκτρας, μιας δυναμικής γυναίκας που μέχρι τα 25 της χρόνια πρόλαβε να γνωρίσει τα πιο παράξενα παιχνίδια της ζωής...
Γεννημένη στις φτωχογειτονιές της δυτικής Θεσσαλονίκης και μεγαλωμένη σε μια οικογένεια με έναν πατέρα βάναυσο και μια μητέρα υποταγμένη, γνωρίζει απο παιδί την ψυχολογική και την σωματική βία.
Αναζητώντας απεγνωσμένα διέξοδο, η Ηλέκτρα κάνει απο νωρίς την επανάστασή της και αποφασίζει να πάρει την ζωή στα χέρια της, με όπλο την οικονομική ανεξαρτησία. Σε ηλικία 16 ετών στήνει την πρώτη δική της "επιχείρηση"...
Με χιούμορ, οξυδέρκεια και δίψα για την ζωή, η Ηλέκτρα σχολιάζει, κριτικάρει, παλεύει, απογοητεύεται, ξαναστέκεται στα πόδια της και ποτέ δεν διστάζει να πει τα πράγματα με το όνομά τους.
¨Η γιαγιά Ευγενία κοίμιζε το μωρό κουνώντας το πάνω στα πόδια της και αυτό την κοιτούσε στο στόμα με τα μάτια του ορθάνοιχτα. Άκουγε το σλάβικο ερωτικό τραγούδι θαρρείς με προσήλωση.΄Ενς χείμαρρος αναμνήσεων κατέκλυσε την Ηλέκτρα. Θυμήθηκε τα δικά της παιδικά χρόνια. Με τα ίδια τραγούδια είχε μεγαλώσει και αυτή. Τώρα που έφευγε, προσπαθούσε να κρατήσει μέσα της το απόσταγμα των όμορφων στιγμών. Θα τις φυλούσε στο θησαυροφυλάκιο της ψυχής της για να τις έχει περιουσία και παρακαταθήκη για το μέλλον. Αλλά και όλα τα υπόλοιπα που την είχαν βασανίσει την είχαν κάνει δυνατότερη. Της είχαν δώσει μαθήματα ζωής και δύναμη να αντιμετωπίσει οτιδήποτε.
Όποτε χρειαζόταν, θα ανέσυρε απο μέσα της, απο τον πιο βαθύ τόπο του είναι της, εκείνο τον άγνωστο εαυτό που μπορεί να κάνει τα πάντα προκειμένου να είναι νικητής. Γιατί αν κάτι είχε μάθει μέχρι εκείνη την στιγμή της ζωής της, ήταν να δίνει μάχες και να τις κερδίζει"